آیا مشکل کمبود فضای پارک در تبریز یک مشکل واقعیست؟

همانطور که در مقاله قبلی گفتیم لازم بود پیش از بررسی تاثیر کمبود  پارک حاشیه‌ای برای شهروندان بهتر است این موضوع بررسی شود که آیا واقعا در شهر تبریز کمبود فضای پارک وجود دارد یا خیر؟

بررسی جامع جهانی سال ۲۰۱۱

ضوابط تعیین تعداد جایگاه‌های پارک حاشیه‌ای در شهرهای بزرگ به عنوان ابزاری جهت کنترل ترافیک شهر و متناسب با مقتضیات آن شهر است. این مسئله در بررسی جامعی که سال ۲۰۱۱ بر روی شهرهای مختلف آسیا و مقایسه آن‌ها با شهرهای غربی انجام شده نیز منعکس شده است. در این مقایسه کمتر بودن تعداد پارکینگ‌های مورد نیاز در شهرهای آسیایی با در نظر گرفتن سیاست مدیران شهری در تحمیل هزینه ساخت کمتر به سازندگان ساختمان‌ها ارزیابی شده است.

اما به منظور برطرف کردن مشکلات ناشی از کمبود پارک حاشیه‌ای در شهر ایجاب میکند سیاست مدیران شهری سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی و ساخت پارکینگ عمومی باشد.

ضوابط شهر تبریز در بررسی جامع جهانی

ضوابط در نظر گرفته شده در شهر تبریز نیز در محدوده ضوابط در نظر گرفته شده در شهرهای بزرگ آسیایی است. و بررسی وضع کنونی تعداد پارکینگ‌های موجود در شهر تبریز که تفاوت چشمگیری با تعداد پارکینگ های تعیین شده دارد نشان میدهد که باید نزدیک به ۴۰ درصد پارکینگ‌های موجود، فضای پارک حاشیه‌ای خودرو در تبریز ایجاد شود.

عمده ی پژوهش‌های انجام شده در خصوص پارک حاشیه‌ای در شهر تبریز مربوط به نحوه مکانیابی بهینه پارک حاشیه‌ای است. اما با توجه به نتایج پژوهش ها عدم مکان یابی مناسب برای پارکینگ‌های عمومی باعث عدم تمایل شهروندان به استفاده از آنها و تمایل به استفاده از ظرفیت‌های پارک های حاشیه‌ای و در نتیجه تشدید ترافیک و مشکلات جانبی دیگر است.

عدم تمایل بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری

در بعضی مناطق شهر تبریز عمده‌ی فضای پارک حاشیه‌ای در اختیار خودروهایی قرار گرفته است که بصورت بلند مدت خودروی خود را در حاشیه‌ی خیابان پارک میکنند. و علی رغم وجود بازار مناسب تا کنون بخش خصوصی تمایلی به سرمایه گذاری در ساخت پارکینگ عمومی نشان نداده است.

نظرسنجی از شهروندان تبریزی

در این پزوهش به نظر ۸۴ درصد از پاسخ دهندگان جای پارک در تبریز به اندازه تعداد خودروها نیست و مهم‌ترین دلیل کمبود فضای پارک حاشیه‌ای افزایش بی‌رویه‌ی تعداد خودروهاست. همچنین به نظر آنها مهمترین راهکار برای حل این مشکل افزایش تعداد پارکینگ‌های عمومی و مدیریت جایگاه‌های پارک حاشیه‌ای بود.

البته باید توجه داشت که دغدغه کمبود فضای پارک حاشیه‌ای فقط محدود به تبریز و ایران نمیشود. و این مشکل در بسیاری از کشورهای دنیا مورد توجه بوده است. و تلاش های فراوانی برای حل آن صورت گرفته است.

برای مثال مطالعات میدانی در انگلستان نشان داده است که ۸۰ درصد از رانندگان به طور متوسط بیش از ۲۰ دقیقه وقت برای یافتن جای پارک خودرو در شهر لندن صرف میکنند و مشکل پارک خودرو به اصلی‌ترین دغدغه ۴۵ درصد از خودرو سواران تبدیل شده است.

بررسی دیگر

در پژوهش دیگری که به منظور بررسی وضعیت تقاضای پارک حاشیه‌ای صورت گرفت حدود ۵۴ درصد از پاسخ دهندگان اولویت خود را برای پارک حاشیه‌ای به جایگاه‌های نزدیک به مقصد خود اعلام کرده اند.

و ۵۴ درصد از پاسخ دهندگان وجود فضای پارک حاشیه ای در مرکز شهر را دارای اولویت و قیمت بیشتر برای پارک خودرو دانستند. همچنین نصب بهتر تابلوهای راهنما برای پارکینگ های عمومی را در حل این مشکل ضروری خواندند.